Mój pies warczy! – To dobrze! Komunikuje się z Tobą! Czyli warczenie jako komunikat

Warczenie, tak jak i wszelkie inne dźwięki, które pies wydaje oraz mowa ciała służą do komunikacji. Dlaczego więc tak bardzo unikamy warczenia u psa i często psy za to karcimy?

Rzeczywiście warczenie jest m.in. sygnałem dystansującym, pokazującym, że zwierzę nie czuje się komfortowo w danej sytuacji. Jednakże wbrew pozorom możemy wyróżnić całą gamę warczeń.

1. Warczenie podczas zabawy – towarzyszy mu seria innych meta sygnałów, mówiących, że to tylko „na niby”. Występuje przy podwyższonej ekscytaji.
2. Powarkiwanie podczas pieszczot – „pomrukiwanie” – powarkiwanie to często występuje podczas pieszczot połączonych z lekką zabawą, pokazuje dużą radość i przyjemność.
3. Grożące warczenie – pełni rolę dystansującą, może być zupełnie niegroźne, pokazujące innemu psu czy człowiekowi, że pies nie ma teraz ochoty na kontakt lub daną czynność, często obserwowane przy dystansowaniu szczeniąt, może też przejść później w agresywne warczenie, jeśli sytuacja nie ulegnie zmianie lub pogorszy się. Może być używany, gdy psy czują się dyskomfortowo, są przestraszone, bronią terytorium lub zasobów. Psy proszą w ten sposób osobę lub psa, aby zostawił ich (lub ich kość, legowisko dla psa itp.) w spokoju. Ponieważ może to być bardzo niski pomruk, czasami trudno go wykryć – ale sztywny język ciała psa jest dodatkową wskazówką.
4. Agresywne warczenie – to jest właśnie ten najniebezpieczniejszy rodzaj warczenia, ponieważ oznacza gotowość do walki.
5. Warczenie frustracyjne – nie jest równoznaczne z agresją, ale może się w nią przerodzić. Silne pobudzenie może bowiem ewoluować do agresji. Psy powarkują frustracyjnie, w momencie kiedy są silnie pobudzone, nie mają możliwości wyładowania frustracji i szukają do tego obiektu, szukają uwagi lub próbują coś uzyskać, a nie jest to w zasięgu. Ważne jest, aby zachować kontrolę nad tymi psami, gdy są sfrustrowane (często będąc na smyczy lub za ogrodzeniem), ponieważ jeśli są nadmiernie stymulowane, mogą stać się nerwowe.
6. Warczenie podczas walki – pojawia się w momencie konfrontacji. Często zbyt intensywna zabawa może przerodzić się w walkę, dlatego warto nasłuchiwać częstotliwość i natężenie warczenia podczas zabawy.

Często warczenie jest pierwszym zauważalnym dla wielu osób sygnałem dyskomfortu, chęci zdystansowania lub strachu, jednakże w rzeczywistości zazwyczaj poprzedzony jest serią mniej wyraźnych sygnałów takich jak: oblizywanie się, zastyganie w bezruchu czy odwracanie głowy.

Jest to oczywiste, że warczenie jest dla nas mało komfortowe, jednak zamiast skupiać się na samym sygnale, warto skupić się na przyczynie- dlaczego pies właśnie tak zareagował. W tym celu pomocna może być analiza funkcjonalna zachowania – zwara skrótowo ABC (od: Antecedents- bodziec poprzedzający zachowanie, Behavior- zachowanie, Consequences- konsekwencje zachowania), której celem jest opisanie warunków środowiska, wywierających wpływ na kształtowanie się zachowania. W tej koncepcji zachowanie jest ujmowane jako wynik zależny od zestawu wydarzeń występujących w otoczeniu. Często stosowana jest właśnie w celu zrewidowania przyczyn i określenia sposobów radzenia sobie np. z konkretnym zachowaniem. Tego rodzaju pomiar behawioralny składa się zazwyczaj ze szczegółowego opisu sytuacji uruchamiającej dane zachowanie, potencjalnych czynników wzmacniających, definicji zachowania oraz opisu i analizy alternetywnych zachowań, w tym sposobu ich uruchomienia oraz utrwalenia. Dlaczego warto analizować zachowanie i usuwać lub modyfikować przyczynę, a nie samo zachowanie? Bowiem karcąc psa za warczenie, wycinany tylko ten jeden element drabiny agresji. Tak więc pies uczy się, że warczenie nie jest dobrym wyjściem z sytuacji, zaś my tracimy bardzo wyrazisty komunikat, który niełatwo przegapić. Bez warczenia, pies bowiem może przejść od bardzo subtelnych sygnałów, jak np. oblizywanie się i zesztywnienie, od razu do gryzienia.

Chociaż warczenie psa może być przerażające, w rzeczywistości jest to DOBRA rzecz. Dlaczego? Ponieważ chroni przed obrażeniami, dając uczciwe ostrzeżenie. Warczenie jest ważnym sygnałem i nigdy nie powinniśmy karać swojego psa za warczenie. Komunikacja jest tutaj kluczowa, dlatego zamiast karcenia psa, lepiej przyjrzyjmy się bliżej i ustalmy powód jego działania. Nie każdy jednak warkot jest czymś, o co należy się martwić.

Pamiętajmy – warczenie to po prostu komunikacja. Jeśli poświęcimy chwilę na ocenę, dlaczego pies warczy, zamiast automatycznie przyjąć postawę, że zachowuje się niewłaściwie, zareagujemy odpowiednio. W zależności od przyczyny oraz analizy samego sposobu warczenia jesteśmy w stanie ocenić sytuację i ewentualnie podjąć odpowiednie kroki.