Profesjonalny Opiekun zwierząt – Professional Animal Keeper

O Kursie

Nasz program opiera się na najnowszych badaniach i najwyższych standardach etycznych. Zajęcia są prowadzone przez wybitnych naukowców i praktyków. Poza teorią gwarantujemy serię warsztatów oraz praktyki zawodowe.

Moduły podstawowe

Moduł 1: Biologia, taksonomia i ekologia zwierząt

• Cele dydaktyczne: Poznanie podstawowej klasyfikacji zwierząt oraz zrozumienie ich różnorodności i roli w ekosystemach; umiejętność korzystania z wiarygodnych źródeł zoologicznych; rozumienie pojęcia niszy ekologicznej i adaptacji gatunków.

• Kompetencje praktyczne: Identyfikowanie podstawowych grup zwierząt i rozpoznawanie cech gatunku pod opieką; ocenianie czy dane warunki hodowli (wybieg, dieta, grupy społeczne) odpowiadają potrzebom ekologicznym gatunku;

Moduł 2: Etologia i dobrostan zwierząt

• Cele dydaktyczne: Wykształcenie umiejętności rozpoznawania naturalnych zachowań i potrzeb psychicznych zwierząt; zrozumienie wpływu bodźców środowiskowych na samopoczucie zwierząt; kształtowanie postaw prozdrowotnych i prozwierzęcych u opiekuna.

• Zakres tematyczny: Podstawy etologii – behawior gatunkowy i społeczny (np. zachowania terytorialne, migracje, tokowanie); sygnały stresu i cierpienia u zwierząt; stereotypie i ich znaczenie. Model Pięciu Domen dobrostanu – fizyczne (zdrowie, dieta, środowisko, zachowanie) i dobrostan psychiczny. Wzbogacanie środowiska: budowa i ocena projektów środowiskowych (bodźce sensoryczne, zabawki, nowości) – zgodnie z zasadą, że odpowiednie wybiegi, grupy społeczne i wzbogacanie środowiskowe pomagają utrzymać zdrowie fizyczne i psychiczne zwierząt.

• Kompetencje praktyczne: Prowadzenie obserwacji behawioralnych i zapisywanie sygnałów potencjalnych problemów (np. letarg, agresja, zmiany w apetycie); wdrażanie zmian środowiskowych i programów wzbogacających (np. nowe materiały zabawowe, ukryte pasze) w celu poprawy dobrostanu; współpraca przy opracowywaniu indywidualnych planów opieki behawioralnej. Nauka obserwacji i analizy zachowania, ocena zmian w zachowaniu, ocena kondycji zwierzęcia.

Moduł 3: Żywienie zwierząt i zoohigiena. Pierwsza pomoc przedweterynaryjna. Opieka zdrowotna.

• Cele dydaktyczne: Zdobycie wiedzy o zasadach racjonalnego żywienia zwierząt różnych gatunków; zrozumienie wpływu diety na zdrowie i dobrostan; poznanie zasad utrzymania higieny chowu i zapobiegania chorobom zakaźnym; zapoznanie się z pierwszą pomocą przedweterynaryjną w nagłych wypadkach; opieka nad zwierzęciem chorym.

• Zakres tematyczny: Składniki odżywcze i zapotrzebowanie dietetyczne typowych gatunków (białka, tłuszcze, witaminy itp.); planowanie racji pokarmowych dla zwierząt towarzyszących i gospodarskich; metody karmienia (pasze stałe, mokre, probiotyki). Zoohigiena: zasady utrzymania czystości pomieszczeń i sprzętu (dezynfekcja, higiena osobista opiekuna), zapobieganie chorobom zakaźnym (profilaktyka szczepień, izolacja, kwarantanna); monitorowanie parametrów środowiskowych (jakość wody, warunki sanitarne wybiegów). Opieka nad zwierzętami chorymi, podawanie leków, zmiany opatrunków. Pierwsza pomoc przedweterynaryjna.

• Kompetencje praktyczne: Przygotowywanie i dozowanie posiłków zgodnie z opracowaną dietą; rozpoznawanie objawów niedożywienia lub nietolerancji pokarmowych; stosowanie procedur higienicznych (m.in. dezynfekcja kojców, poprawne usuwanie odpadów); współpraca z lekarzem weterynarii w zakresie profilaktyki oraz izolacji w przypadku choroby.

Moduł 4: Bezpieczeństwo i higiena pracy

• Cele dydaktyczne: Wyrobienie świadomości zagrożeń zawodowych związanych z opieką nad zwierzętami; nauczenie zasad bezpiecznej obsługi zwierząt i sprzętu; kształtowanie nawyków higienicznych ograniczających ryzyko zakażeń.

• Zakres tematyczny: Przepisy BHP w pracy z zwierzętami (np. obowiązek szczepień ochronnych, odzież ochronna, ergononomia przy pracy fizycznej); zabezpieczenia przed ugryzieniami i skaleczeniami (techniki bezpiecznego chwytania i unieruchamiania zwierząt). Pierwsza pomoc u zwierząt i u ludzi w kontekście pracy z nimi. Postępowanie przy wypadkach – ewakuacja, wezwanie pomocy. Zasady bezpiecznego transportu i manipulacji dużymi zwierzętami. Metody ograniczania zagrożeń dla pracowników i zwiedzających – np. regularne przeglądy procedur treningowych, aby zapewnić bezpieczeństwo personelu i odwiedzających.

• Kompetencje praktyczne: Stosowanie środków ochrony osobistej (rękawice, maski, obuwie bezpieczne); przeprowadzanie rutynowych kontroli bezpieczeństwa (sprawdzanie ogrodzeń, klatek, zabezpieczeń klatek); reagowanie na sytuacje niebezpieczne zgodnie z procedurami; udzielanie pierwszej pomocy w nagłych przypadkach (ograniczanie krwotoków, resuscytacja).

Moduł 5: Zarządzanie placówką, dokumentacja i prawo

• Cele dydaktyczne: Rozwinięcie umiejętności organizacji pracy w ośrodku (zoo, gospodarstwo, schronisko); poznanie zasad prowadzenia dokumentacji zwierząt i raportowania; zrozumienie podstaw prawnych dotyczących ochrony zwierząt i infrastruktury.

• Zakres tematyczny: Struktura organizacyjna i harmonogram pracy w placówce opieki nad zwierzętami; role i obowiązki zespołu opiekunów. Prowadzenie dokumentacji – karty zdrowia i karmienia zwierząt, rejestracja leczenia i procedur, sprawozdania do instytucji nadzorczych (m.in. Inspekcja Weterynaryjna, GDOŚ). Podstawowe przepisy prawa dotyczące zwierząt (Dyrektywa Zoo UE, ustawy o ochronie zwierząt, CITES, rejestracja i akredytacja ogrodów zoologicznych). Zasady zarządzania ryzykiem (ubezpieczenia, plan kryzysowy na wypadek epidemii czy katastrofy naturalnej).

• Kompetencje praktyczne: Organizacja dyżurów opiekunów i przydzielanie obowiązków zgodnie z planem dnia; rzetelne wypełnianie kart obserwacji i zgłaszanie zmian w stanie zdrowia; zastosowanie procedur administracyjnych (np. wnioski o zezwolenia na nowe gatunki, sporządzanie inwentaryzacji); stosowanie zasad legislacyjnych we własnej pracy (np. warunki utrzymania wymagane prawem).

Moduł 6: Edukacja ekologiczna i komunikacja

• Cele dydaktyczne: Przygotowanie do działań edukacyjnych i promocyjnych na rzecz ochrony przyrody; kształtowanie umiejętności efektywnego przekazu informacji o zwierzętach i środowisku; rozwijanie kompetencji komunikacji z różnymi grupami odbiorców.

• Zakres tematyczny: Rola edukacji przyrodniczej w misji placówek opieki nad zwierzętami (EAZA podkreśla, że każdy powinien mieć szansę uczyć się o dzikiej przyrodzie bezpośrednio z wizyt w zoo i ośrodkach). Metody i formy edukacji – warsztaty, lekcje terenowe, pokazy z udziałem zwierząt; tworzenie materiałów edukacyjnych (tablice informacyjne, prezentacje multimedialne); współpraca ze szkołami i organizacjami pozarządowymi.

• Kompetencje praktyczne: Prowadzenie przewodnictwa i prelekcji edukacyjnych na terenie placówki; projektowanie i realizacja małych kampanii informacyjnych (ulotki, multimedia) na tematy ekologiczne; angażowanie odwiedzających do działań prośrodowiskowych (np. zbiórki dla ośrodków rehabilitacji, wolontariat). Umiejętność objaśniania zachowań i potrzeb zwierząt oraz promocji idei zrównoważonego rozwoju.

Prowadzący kurs

dr inż. Agata Kokocińska-Alexandre etolog, zoopsycholog, trener zwierząt, pedagog specjalny. Dyrektor Ethoplanet zobacz profil